muren

soms bouw je een muur om je heen. Niet omdat je dat graag wil maar omdat dat op dat moment nu eenmaal nodig lijkt te zijn. Soms heb je het niet eens door maar op de een of andere manier wil je je beschermen en dat doe je dan maar door je gesloten op te stellen, door niet alles meer te delen, het contact te verminderen en afstand te scheppen tussen jou en je omgeving. Je kunt dit doen omdat iets je pijn doet of pijn heeft gedaan, omdat je rouwt, ergens afstand van wil nemen of gewoon omdat je het moeilijk vind om een ander te vertrouwen, om jezelf volledig aan een ander over te geven. Ik ben volgens mij een expert op het gebied van muren want ik heb zelf heel snel de neiging om een muur op te trekken. Het kunnen de kleinste dingen zijn maar er hoeft maar iets kleins te gebeuren met je vertrouwen in iemand of de muren komen alweer omhoog. Egoïst als ik ben is t me met name bij mezelf opgevallen maar ik begin langzaamaan ook te zien wanneer een ander het doet. Iemand die vreemd gaat kiest er op zijn/ haar eigen manier voor een muur op te trekken. Iemand die veel shit over zich heen heeft gekregen en probeert verder te gaan heeft eigenlijk bij voorbaat al een muur en zie die maar eens af te bouwen. Je kunt het proberen te beklimmen of te omarmen maar daarmee krijg je het niet om. Het is zo moeilijk om iemand het vertrouwen te geven wat die nodig heeft om zo samen die muur af te bouwen. Ik denk dat eigenlijk iedereen wel een muur heeft de hoogte is alleen verschillend. Het stomme is alleen dat je zelf niet ziet wat voor invloed die muur op een ander kan hebben hoe pijnlijk het is om te weten dat de ander je niet volledig vertrouwt. Alles lijkt goed te zijn en toch is er iets dat je tegen houd.

we're just fine

We as pretending ones
know exactly how we should act
how we should save the distance between us
no one has to know what’s going on
as long as we know

We act like we don’t care what people might say
or think about us
cause we have something worth fighting for
and no one can tear us apart

No one saw us coming
even we didn’t
but somehow we found out
and it’s just fine this way

We both have our past
people we once loved and maybe never really get over
stupid moves
weird periods
but all these things made us to who we are right now
and we’re just fine

I love being around you
even when we have to pretend
just seeing you means a lot
just knowing you are near

But why do we really pretend?
why do we act like there’s nothing between us?
are we really that sure?
is this the best we can?
or is there may be more?

We’re just fine

Woorden

De meeste woorden gaan gewoon aan je voorbij
er zit wel een betekenis achter maar het lijkt niet zo veel met je te doen verder
Sommige woorden echter wel
Sommige woorden gaan hard
gieren door je lijf en lijken zich te verdelen in elk puntje van je lichaam
sommige borrelen in je op en worden steeds groter tot ze uit je mond lijken te ontploffen
terwijl andere onverwachts komen en alles veranderen waar je zeker over was.
Woorden kunnen een hoop emoties met zich mee brengen
één woord kan al genoeg zijn om jezelf volledig te verliezen
om alles samen te vatten wat je denkt en voelt
woorden kunnen je laten lachen en huilen
je dag breken of maken

woorden

zelfbeeld

Ik vind het altijd wel grappig om te horen wat mensen van je denken…
Sommige denken je zo goed te kennen en alles van je te weten terwijl je jezelf eigenlijk totaal niet zo ziet..
Nu kan ik wel gaan lullen over het johari venster en weet ik veel wat maar echt gelukkig word je daar ook niet van dus laten we dat vooral niet doen. Des al niet te min is het wel typisch. Sommige mensen zien zichzelf als heel erg open, vlotte babbel, met iedereen bevriend, gezellig type terwijl je misschien juist het idee hebt dat diegene wat vaker z’n mond open zou mogen trekken, of dat die wel veel praat maar eigenlijk nooit luistert of dat niemand die gene eigenlijk mag zonder het zelf door te hebben. Het is pijnlijk maar waar, ik denk dat niemand zichzelf werkelijk kan zien zoals andere je zien. Ik weet niet of het nu is dat je zelf een masker op hebt waardoor je jezelf anders voordoet dan dat je werkelijk bent. Of dat je eigenlijk altijd een bril op hebt waardoor je de wereld heel anders ziet maar iets zorgt er toch voor dat ieders beeld anders is.
Ik had het vandaag toevallig met iemand over het type mensen waar je op valt en wat ik wel bijzonder vond was dat ik langzaamaan steeds meer het idee kreeg dat de ander verwachtte dat je op hetzelfde type mens valt als dat je zelf bent. Zo wist hij te zeggen dat ik bijvoorbeeld nooit op een metalhead zou kunnen vallen omdat ik mezelf wat standaarder kleed. Het zou natuurlijk goed kunnen dat hij gelijk heeft maar eigenwijs als ik ben geloof ik er niet in. Want je kunt er wel standaard ( stom begrip overigens) uit zien maar dat betekent nog niet dat je je ook werkelijk zo voelt. Je trekt iets aan omdat je het mooi vind of het zit prettig of wat voor reden dan ook. En een kledingsstijl kan je in een hokje duwen van een bepaald type mens maar dat betekent niet dat je ook zo BENT misschien HOU je gewoon van die kledingsstijl of dat type mens.
Maar ik dwaal weer af..
ongeveer een jaar geleden hebben we met mijn opleiding een observatie opdracht uit moeten voeren waarbij je een week lang een klasgenoot moest observeren en aan het einde van de week moest je deze persoon uitvergroot naspelen. Dit is een ontzettend confronterende opdracht maar wel heel erg goed want zo zie je ineens wat voor stom loopje je eigenlijk wel niet hebt of hoe kinderlijk je je misschien beweegt en zo kun je dit ook wel aanpassen.
Heb je weleens gehad dat je iemand die je goed kent terug ziet op hyves foto’s / facebook foto’s etc. en ja dacht wow mooie foto maar zo totaal niet zoals je er normaal uit ziet?
Het is niet dat het is gefotoshopt ofzo maar doordat mensen op dat moment naar zichzelf kijken trekken ze andere gezichten om er net wat ‘ mooier’ uit te zien als anders. Je bent het dan dus wel maar ergens ook helemaal niet..
Dit toont dan weer aan dat je een ander beeld hebt van jezelf dan wat andere van jou hebben..
typisch toch?

ban die onzekere gedachten uit!

Sommige mensen zijn nu eenmaal niet gemaakt voor de liefde of voor relaties. En ik vrees dat ik hier één van ben. Ik geef wel om mensen en ik kan ook echt smoor verliefd zijn, dromen van een huisje boompje beestje, de perfecte relatie voor ogen zien en geloven dat dit voor eeuwig is maar ergens blijft de onzekere pessimist in mij naar boven komen. Ik kan smoor verliefd zijn dag in dag uit aan dezelfde persoon denken, leuke momenten herbeleven en volledig genieten van de meest kleine dingen. Het jammere is alleen dat dit ook binnen 2 seconden voorbij kan zijn.. Hij zoekt geen contact.. waarom niet? heeft hij ergens spijt van? is het dan toch niet wederzijds? terwijl hij hoogst waarschijnlijk totaal niet stil staat bij zijn invloed op mij en de kans redelijk aanwezig is dat hij gewoon een beetje moe is of gewoon bezig is met andere dingen wat hartstikke menselijk is en vooral ook logisch want hoogst waarschijnlijk zal de ander dat ook wel eens denken maar dat maakt je niet minder onzeker. Als je dan toch al in die onzekere bui zit kun je het nog veel erger maken fucking with your own mind noem ik dat.. want ik weet altijd precies wanneer dat naar boven komt. Dat je gaat denken wie weet vind hij die ander wel veel leuker, eigenlijk ben ik ook helemaal niet goed genoeg voor hem.. hij verdient zo veel beter! en ga zo maar door.. ik geloof dat elke vrouw zo wel een lijst heeft met domme opmerkingen die zich afspelen in je hoofd. Het is echt niet zo dat dit alleen in de beginfase is soms komt dat juist past later en verkloot je daarmee je relatie.. Ik zal de eerste zijn die toegeeft dat ik daarmee mijn relaties het grootste gedeelte van de tijd verkloot.. Maar wat nu als je het een keer anders aan probeert te pakken.. Als je een keer een poging waagt met iemand waarbij je niet hoeft te twijfelen over de gevoelens van de ander en gewoon vertrouwt op hoe het loopt en het allemaal aankijkt ik merk nu al dat dat vele malen beter werkt. Natuurlijk de onzekerheid blijft maar heeft niet iedereen dat? Hoe mooi zou het zijn om de ander gewoon te vertrouwen om wie die is. Het zorgt er werkelijk voor dat je je veel zekerder voelt en anders handelt. Het hoeft niet altijd perfect te lopen maar dat doet niets that's life and you just have to live with it (: en ik vind het prima zo. Sta op met een grote glimlach probeer die stomme stemmetjes uit je hoofd te bannen en geniet gewoon van het moment.

lalalala

liar! liar! pants on fire Hanging from a telephone wire

Mannen en schoenen

Mannen en schoenen eigenlijk kun je ze heel makkelijk met elkaar vergelijken.

Het vinden van de juiste schoenen is namelijk net zo verschrikkelijk als het vinden van de juiste jongen. 

Het moet er natuurlijk goed uitzien, maar ook lekker zitten en eigenlijk wil je het ook het liefst minstens een jaar met hetzelfde paar schoenen uithouden. Je moet er niet te snel op uitgekeken zijn en ze moeten natuurlijk ook een beetje betrouwbaar zijn bij elk weer type. Eigenlijk dus precies hetzelfde als met een man want je wil wel een mooie man maar het moet ook leuk zijn tussen jullie je kiest liever voor een minder mooie schoen als je er maar lekker op kunt lopen net als een man dus. En als je een relatie aangaat met iemand dan ga je er vanuit dat je nog heel lang bij elkaar blijft. De rest van je leven klinkt altijd zo drastisch zeker als je bedenkt hoe erg je bent veranderd de afgelopen jaren maar een jaar zou je toch vol moeten kunnen houden. Niets is zo vervelend als een schoen die je koopt voor de winter maar die er in het najaar al mee ophoud. En het moet natuurlijk vernieuwend blijven je moet je schoenen bij verschillende outfits kunnen combineren en toch moet het leuk blijven net als een jongen want als je een vriend hebt die een beetje saai is en altijd dezelfde grappen en opmerkingen maakt dan houd het ook snel op vrees ik zo. En dan het laatste en misschien wel het moeilijkste punt. Want dan heb je een leuke schoen hij zit lekker ziet er leuk uit.. maar dan moet hij ook nog betrouwbaar zijn. En op dit punt gaan zowel mannen als schoenen snel de fout in. Want niets is zo irritant om naar school te fietsen en per ongeluk door een plas heen te reiden waardoor je schoenen de rest van de dag doorweekt zijn. Of een jongen die ontzettend leuk is maar die ergens ook de neiging heeft alles te zoenen wat maar los en vast zit. Oftewel het is eigenlijk helemaal geen wonder dat vrouwen zoveel van schoenen houden.

men

manieren om iemand te dumpen

Ik ben er zelf altijd een ramp in omdat ik eigenlijk de ander niet wil kwetsen ondanks dat ik weet dat ik iemand meer kwets door te doen alsof er iets tussen ons is terwijl dat er niet meer is. Nu heb ik de afgelopen jaren al wel een aantal manieren gehoord hoe mensen het aanpakken. En heb ik een aantal standaard opmerkingen langs horen komen die je zelf vast wel eens gehoord zullen hebben of misschien zelf wel hebt gebruikt.Ik heb er hieronder een aantal opgeschreven.

• Ik hou wel van je maar niet zo veel als dat jij van mij houdt.
• Je verdient beter.
• Ik wil je geen pijn doen maar ik blijf het toch doen je bent beter af zonder mij
• Ik weet zeker dat er hier iemand rondloopt die veel beter bij jou past
• Ik kan je niet geven wat jij wilt
• misschien zijn we toch te verschillend
• Ik heb nu gewoon even te veel aan mijn hoofd voor een relatie
• Ik ben nog jong ik wil leven
• Ik ben graag bij je maar ik wil niets vasts
• Misschien is ons leeftijdsverschil toch te groot

En zo zijn er natuurlijk nog duizenden op te noemen. Misschien meen je het op dat moment ook wel echt zo. Ik ken het gevoel wel dat je denkt niet genoeg te zijn of de ander niet te kunnen bieden wat je verdient maar het blijven slappe smoesjes om maar van iemand af te kunnen komen. Je hoeft het ook niet te zeggen je kunt ook gewoon vreemd gaan of besluiten het er niet meer over te hebben en te doen alsof het nooit een echte relatie is. Wat ook niet zo vreemd is want tegenwoordig zijn volgens mij al die relaties op losse schroeven. Je hebt een leuke tijd met iemand en je kunt er van genieten en misschien denkt de buitenwereld zelfs nog wel dat jullie wat hebben en is t voor jullie ook wel duidelijk dat er op dit moment niemand anders voor je is maar dat maakt het nog geen relatie dus zeer makkelijk om op de eerste beste stap avond weer met iemand anders te staan bekken. Maarrrrrrrr daar wilde ik het nu niet over hebben..
Ik vraag me af hoe je wel gedumpt zou willen worden of hoe je iemand kan dumpen zonder het al te pijnlijk te maken. Natuurlijk wil niemand gedumpt worden maar dit soort slappe excuses werken al helemaal niet..
en door gewoon vreemd te gaan maak je een relatie dus danig kapot dat het er ook echt helemaal niets meer van over blijft puur om alle woede en haat die het met zich mee brengt. om meteen verder te gaan op het volgende onderwerp als je het uitmaakt komen meestal alle kleine waar je je ooit aan hebt geërgerd weer naar boven die domme opmerkingen die je eigenlijk helemaal niet leuk vond maar waarom je wel probeerde te lachen omdat je wist dat hij daar vrolijk van werd bijvoorbeeld. Doordat iemand je zo veel pijn doet om het op te geven komen die dingen weer naar boven en wordt je met de minuut bozer op de ander. Schrik daar dan niet van je kunt dan beter gewoon afspreken want uiteindelijk werkt een grote schreeuwpartij toch beter dan al dat hatelijke gedoe online waarmee je zowel jezelf als de ander boos maakt en wat de woede eigenlijk totaal niet weg neemt dus schreeuwen hoeft helemaal niet slecht te zijn..
De enige vraag die uit dit lul verhaal dus over blijft is hoe laat je iemand merken dat je niet hetzelfde voelt zonder de ander te veel pijn te doen?

tell me!

A good habit gone bad

I’m always worrying about people, Is everyone fine? Do you have a nice time? What’s on your mind? 

Most people would see it as a good habit it means you care about people. But it’s not as great as it seems,cause it takes up all your energy. 

If someone has some issues and don’t know how to handle it I want to be there, I want to be there to listen to take away all the pain. I know you can’t take away everyone’s pain but it would be so nice if you could! 

So you listen to the stories try to be a friend and maybe even try to make some suggestions although you know you’re not god and you can’t always make the right suggestions but you try the best you can. And sometimes it even works but not all the time, not all the time at all. 

Cause when you’re on your bicycle on your way back home after you’ve had a difficult conversation with someone you care about the guilt starts kicking in. You feel sorry for the person you just talked with and you feel so guilty for not taking away the pain.

You try to guess how you would feel in that situation and try to find some similarities in your own life and that’s the moment you feel like you’re worthless. Why are you here if you can’t help other’s? Why are you here if there are people who feel like shit because of you? You might never mend it but you hurt people the way people have hurt the people you care about.

Of course it’s just a negative circle and this way you can make yourself feel more terrible by the minute. 

But isn’t stupid? That although you try to be a good friend en you try to make it right. You never really can? Cause in the end the problem is something everyone has to dissolve for itself.

for the rest of my life

I want to meet you on Monday

Be with you on Tuesday

Kiss you on Wednesday

Think about you on Thursday

Fall for you on Friday

And make love with you for the rest of my life