vrijdag 1 mei 2015

Middelvinger

Je bent zo iemand die de kamer vult met licht als je binnenstapt.
Iemand die de mist in de ruimte vangt.
Je bent degene die elke maand weer wordt gevangen door de maan.
Iemand die de sterren in de lucht plaats.
Maar alleen als je daar zelf voor kiest.
 
Ik had je eigenlijk willen zeggen hoeveel ik je nu mis
Maar de woorden schoten uit mijn vingers als een neerstortend papieren vliegtuigje,
niet in staat een enkel doel te raken.
Het was alsof ik schreeuwde tegen een geluidsdichte wand,
de woorden verloren in de stilte.
Je bent zo iemand die probeert gedachten te ontrafelen.
Iemand die naïef door het leven huppelt.
Je bent degene die de bloemen mist wanneer de eerste sneeuwvlokken vallen.
Iemand die een nieuwe wereldcultuur zou kunnen ontwikkelen,
Maar alleen als je daar zelf voor kiest.
 
Ik had je eigenlijk willen zeggen hoe stom ik je nu vindt
Achter anderen aanlopend als een onzeker klein kind.
Ik zou door je hoofd willen blazen om alles weer op een rijtje te krijgen.
Je stevig vasthouden tot alles weer op z'n plek zit.
 
Maar we praten nu niet meer, niet meer sinds die ene keer
En we zien elkaar ook niet meer, die ene keer was de laatste keer
Wij zijn nu niet meer wij maar jij en ik
of nou ja jij en iedere avond waarschijnlijk weer een andere chick
Het is voorbij, klaar, over, verleden tijd.
Veel succes met de volgende meid.