Voornemens 2014

● Daten met een zeker petsoon
● Meer sporten
● Job krijgen
● Nieuwe kamer/appartement vinden
● Gezonder eten
● Vlees leren eten (sam)
● Niet meer verliefd worden op balzakken of jongens met een j (is een teken volgens sam)
● Afstuderen
● vaker naar Groningen gaan (sam)
● leren zingen
● eventueel nieuwe kamer vinden
● nieuwe vrienden maken
● meer genieten van t leven
● een keer optreden met mijn lieftallige broertje
● meer tekenen
● Stoppen met roken
● een relatie aangaan
● vuurtjes stoken
● reizen
● seks op vreemde plaatsen
● tattoeage laten zetten
● meer vreemde panties maken
● festivals bezoeken
● and many more..

Just do it..........

Eat healthy..........Exercise..........Don't cry..........Write more..........Sing every day..........Get over it..........Drink less..........Gratuate..........Be kind..........Stop smoking..........No more drama..........Work hard..........Love more..........Get a job..........Smile..........Carry on..........Stop hurting..........Draw more..........Love yourself..........Find a home..........Pray more..........Keep up a diary..........Make new friends..........Fall in love..........Take care of yourself..........Kiss more..........Hold on..........Put on a pretty dress..........Read more..........buy flowers..........Forget the past..........Hug more..........Dance in the rain..........Feel the music..........Be happy..........Cycle trough the fields..........Build a fire..........Love your friends..........Go out dancing..........No more pain..........Travel a lot..........Go to church..........Hold hands..........be creative..........never give up..........get some rest..........find a best friend..........be loveable..........be helpfull..........make love..........be yourself.

What's left

You fit me better than my favourite sweater
Still you're always lost.

You bright up my day when you're in a good mood
Somehow it always rains.

You would protect me against everything
If only you were there.

You leave the sweetest taste in my mouth
If you'd only still kiss me.

I love you.

You're what I want. You're what I despise. You're the one I love. You will never choose me.

Bij wie zoek je steun en wanneer?

Het leven is niet altijd even makkelijk en ik besef me dondersgoed dat je zelf in de hand hebt welke wendingen je maakt op je pad. Je hebt niet op alles evenveel invloed maar op de grote lijnen wel degelijk. Je bepaald wie je in je leven laat en welke rol deze personen spelen. In hoeverre je iemand een plaats gunt aan de zijlijn of in je vriendenkring. Deze invloed is groter dan je zelf af en toe zou willen toegeven.  Hoe makkelijk is het om jezelf te overtuigen van het lot. Je kunt jezelf zo makkelijk wijsmaken dat dingen je overkomen zonder dat je er invloed op hebt. Er zijn genoeg lyrics die het tegendeel beweren, what goes around comes around, cause and effect. Je schreeuwt ze mee, beweert ze te begrijpen en ernaar te leven maar aan het eind van de dag zijn het puur pakkende teksten die een klein plekje in je achterhoofd in beslag nemen.

Maar wat als er daadwerkelijk iets gebeurd waar je geen invloed op lijkt te hebben, is dit dan ook zo, of is het een voorwendsel?

Een week geleden heeft er bij mij een inbraak plaats gevonden. Ik kwam midden in de nacht met m'n zatte harsens thuis, klungelend aan het slot van mijn kamerdeur. Ik was niet in de beste bui en eigenlijk wilde ik alleen maar slapen. Even mijn ogen dicht doen en mijn gedachten buitensluiten. Zeker in hectische periodes als deze, klinkt het hemels maar is het onmogelijk in de praktijk voor elkaar te krijgen. Ik doe mijn deur open en klik het licht aan. Mee zie ik recht voor mijn neus een wildvreemde man zitten. Doodstil op mijn bureaustil klikkend op het power knopje van mijn laptop. Wat vrij ironisch is aangezien dat ding het al weken niet meer doet. Ik wist niet zo goed wat ik moest doen en zei het volgende: oke, dit is niet de bedoeling. Wat doe jij hier? Ik wil dat je gaat. Na dit meerdere keren herhaald te hebben zonder ook maar een blik van de man te ontvangen probeerde ik het op z'n engels. Klungelig als dat gaat wanneer je niet meer helemaal nuchter bent herhaalde ik mijn woorden keer op keer. Weer geen reactie. Op dit moment waren we al ruim vijf minuten verder en veranderde ik mijn strategie, door de man, tot mijn eigen verbazing, vast te pakken bij zijn arm, zoals ik dit in een ver verleden heb geleerd tijdens zelfverdedigings cursussen, om hem de kamer uit te werken. Achteraf gezien vind ik het interessant hoe oude kennis blijkbaar niet verleerd, ondanks dat je denkt dit na al die jaren volledig kwijt te zijn. Pas toen ik hem aanraakte keek hij mij aan. Paniek van beide kanten. Hij moet geweten hebben dat hij fout zat en ik had geen idee hoe ik hem daadwerkelijk weg zou krijgen zonder mijn huisgenoten wakker te maken. Serieus, het is wonderbaarlijk hoe je zelfs op dit soort momenten je gedachten nog kunt hebben bij de nachtrust van je huisgenoten. Hij wist sneller te handelen, ik vroeg hem hoe hij binnen was gekomen en hij ratelde iets over kitchen en key. In een latere intake bij de politie bleek dat hij het waarschijnlijk had gehad over kitchen en tea. Ik wist alleen dat hij weg moest en probeerde hem de kamer uit te trekken maar voordat ik het wist stond ik met mijn rug tegen de muur en zijn hand bij mijn kruis. Hij wilde blijven, of hij niet kon blijven slapen. Natuurlijk was dit geen optie en die opmerking maakte zo veel in mij los dat hij binnen een paar seconde buiten de deur stond en ik met de deur op slot tegen de deur aan zat te bellen met een vriend.

Dit verhaal deel ik niet om medelijden te creëren. Ik deel dit omdat ik het belangrijk vind hoe je hier als dierbare mee om gaat. Zoals ik in de inleiding al omschreef bepaal je zelf wie je toelaat in je leven. Wie voor jou een plekje verdient. Situaties als deze geven weer in hoeverre jouw dierbaren jou ook in hun cirkel plaatsen. Zoals dat gaat deel je je verhaal met je dierbaren en reageert eigenlijk iedereen hetzelfde. Ontzet, bezorgd en beschermend.  Wanneer er plotseling in je leven iets voordoet wat veel invloed op je heeft, is het fijn om dit te kunnen delen. Je omarmt de liefde en vindt daarin je troost.  Daarnaast zie je voor het eerst hoe andere met zo'n situatie omgaan. Ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf bij voorbaat al zou zeggen dat ik die persoon volledig zou steunen. Toch kan ik dat niet met zekerheid zeggen, je weet niet hoe je zelf op dat moment in het leven staat en hoe je om kunt gaan met de situatie op dat moment. Mijn conclusie is dat het een test is, zowel voor jezelf als voor je dierbaren. Het is moeilijk hulp te ontvangen maar ook om hulp te geven wanneer deze overduidelijk wordt afgewezen. Een situatie als deze biedt je de kans om een nieuwe weg in te slaan. Om overnieuw te werken aan je vertrouwen en je wensen en toekomst beelden te hervormen. Het vertrouwen in je dierbaren is hierbij van groots belang, want dat zijn de mensen waarop je daadwerkelijk moet kunnen bouwen. Ieder ander is aftasten en soms valt dat even tegen maar je komt er. Ik heb altijd al moeite gehad met vertrouwen maar ik weet ondertussen bij wie ik terecht kan. Het advies dat ik wil geven met dit bericht is om te kijken wie jouw dierbaren zijn, maar dan ook echt kijken. Bij wie kun je wanneer terecht?

tears

The most beautiful dusty old book I know.

No one can ignore my stupid mood swings the way you do.
You never fight back when I’m mad at you, you’d rather walk away and wait till I’m calmed down.
You say painful things but never with the intention to hurt me, just to be honest.
You don’t like talking about yourself, your feelings or what’s on your mind. You’d rather keep it locked inside. I’ll try my best to figure you out, with little baby steps I started to learn more about you. Started to see what’s going on in your mind. It scares me a lot, cause in your mind there’s no place for me. But that doesn’t mean that you let me down, that you leave me for good. Even though sometimes it feels like you’ve already did. You’re something new, something unexpected. Usually I would have given up on people like you in a second. Cause it’s not always easy to see what you give back. But you give more than I’m able to see. So much more. There is so much I could still learn from you and I’m willing to take these little baby steps to get to know you. I want to know all about you, every little detail in your dark mind. I know that’s not easy for you. You want me to leave but at the same time you want me to stay. Not too far and not too close. I’m like a book at your shelf, a book you can take when you need it, use every word to make you feel better. But the book is getting bigger and some pages are too much ruined to read. You don’t mind, you’re not that curious and you accept the fact that not every page is ready to read. Maybe you don’t make the effort to read them cause you’re hoping that I’ll stop trying to read all of your pages. You’re independent and everyone accepts the fact that you don’t share a lot. Maybe you were hoping that I did the same and maybe I should. But you are way too important to be ignored. I’ve met a lot beautiful people, interesting individuals with their own colors. But you’ve got something I haven’t seen before, ever. Your book might be hard to read but it’s even harder to find and impossible to find something like it. You’re the most beautiful book in my collection and I won’t let you get old and dusty on my shelf. I love you like no one has ever loved you. I’m ready to get through the dusty old pages if you just open up for me.

Stoppen met roken

Dat stoppen met roken was echt een vet goed idee. Ik ga niet zeggen dat ik er een gelukkiger persoon van ben geworden of dat ik het makkelijk vond. TOTAAL NIET. Wat dat betreft zie ik mezelf nooit meer stoppen met roken. Ik ben erachter gekomen wat de voordelen zijn van roken en wat de nadelen. Met deze kennis opzak kan ik mijn eigen overwegingen nemen. Ik heb een lijstje gemaakt met voors en tegens. Hieronder zie je die terug:

Voors:

Tegens:

·         Het is ontspannend ·         Je spreekt mensen makkelijker aan ·         Je eet minder

·         Het is slecht voor je. ·         Je stinkt continu naar rook. ·         Je bent facking veel geld kwijt. ·         Je werkt jezelf het graf in. ·         Stoppen is hel. ·         Je bent altijd opzoek naar een aansteker. ·         Je staat op de meest onmogelijke plekken aangezien ze rokers graag in ieniemienie benauwde hokjes proppen. ·         Je proeft en ruikt minder goed. ·         Écht super fijn om te zoenen met een roker (als je zelf niet rookt) is het niet. ·         Je belast anderen met jouw rook. ·         Je uiterlijk wordt er niet bepaald beter op.

Zoals je ziet en wat eigenlijk ook niet meer dan logisch is zijn er meer redenen tegen roken dan voor. Nu moet ik er eerlijk bij zeggen dat dit gebaseerd is op mijn week zonder sigaretten dus in hoeverre dit nou werkelijk boekdelen spreekt en ik kan zeggen dat ik me genoeg heb ingeleefd is natuurlijk in twijfel te trekken. Maar ik heb er zeker wel wat voordelen van ervaren. Stiekem ben ik ergens ook wel trots aangezien ik zelf had verwacht dat ik het nooit zo lang vol zou houden. Na 6 jaar roken is het toch best wel een gewoonte geworden zeg maar. Maar zoals al eerder gezegd was het niet makkelijk. Het was echt hel op aarde, zeker op de momenten dat ik het gevoel had dat de hele wereld tegen mij was miste ik de sigaret enorm. Ware het niet dat ik erachter ben gekomen dat ik een enorm vangnet heb en er heel veel mensen zijn die support bieden. Natuurlijk zijn dat nooit de mensen die je had verwacht of waar je misschien stiekem op had gehoopt maar dat maakt het misschien deste fijner. Juist omdat het de mensen zijn waar je niet op had gerekend. Nu komt alleen het moeilijke punt. De week is voorbij. Je zou zeggen dit was een goede start en nu moet je doorzetten, true, zeker waar. Er staan genoeg punten aan de tegen kant om aan vast te houden. Ware het niet dat ik ondertussen de motivatie volledig mis en de voor-kant aantrekkelijker vind klinken dan de tegen-kant. belachelijk natuurlijk want het klinkt zo niet logisch. Misschien is het de verslaving die spreekt maar ik neig er sterk naar mijn oude verslaving weer op te pakken. Slim? nee, zonde van mijn poging? ook nee. Ik denk dat ik er veel van heb geleerd en dat ik me heb bewezen aan mijzelf. Nu ben ik helaas een streber en is het voor mij nooit genoeg. Ik zou me een zwakkeling voelen als ik met een stok op de stoel zou klimmen om een pakje sigaretten van de kast af te pakken terwijl ik aan de andere kant denk, voor wie doe ik dit? moeilijkmoeilijkmoeilijk..