Hoofd vs. Hart

Als ik naar mijn hoofd geluisterd had in plaats van mijn gevoel, had ik heel veel dingen niet gedaan. Waarschijnlijk was ik nooit begonnen aan CMV aangezien ik ook wel wist, toen ik aan deze opleiding begon dat er weinig werkgelegenheid zou zijn. Ik had nooit one night stands gehad, nooit zatte avonden en waarschijnlijk was ik dan nog steeds maagd aangezien er overal wel haken en ogen te vinden zijn. Ik was nooit gestopt met judo, was überhaupt nooit begonnen met schrijven of tekenen en had waarschijnlijk alcohol en sigaretten vermeden. Ik was nooit gaan afstuderen met vrienden en had al helemaal niet gekozen voor de minor muziek management. Geloof me dit is pas een handje vol van keuzes gebaseerd op gevoel in plaats van verstand.

Ik ben een gevoels mens en volg vaak mijn hart. Als iets goed voeld dan moet je daarvoor gaan. Natuurlijk levert dat niet altijd de gewenste resultaten op. Ik had vijf jaar geleden niet geheel verwacht dat ik werkeloos en singel bij mijn moeder op een boerderij zou wonen na een opleiding af te hebben gerond. Misschien is het niet helemaal a dream come true maar ik heb geleefd, ik heb ervaringen opgedaan en ik ben mezelf beter leren kennen.
Ondanks dit alles besef ik heel goed dat ik nog steeds vrij bekrompen ben. Ik kan er met mijn hoofd gewoon niet bij dat mensen hun gevoel niet kunnen accepteren en toch weer kiezen voor wat hun hoofd op dat moment zegt dat het verstandigst is. Als iets toch goed voelt, dan koester je dat toch met heel je hart en ga je daar toch voor? Waarom ongelukkig je hoofd volgen wanneer je ook kunt genieten wanneer je je hart volgt? Er zijn geen juiste keuzes. Alleen een juist gevoel.

Sardientjes

We stonden als sardientjes tegen elkaar aangedrukt. De geur van wiet en zweet hing om ons heen en het was heet. Niet heet als in laat ik m'n vest eens uittrekken, maar heet als in waarom dragen we überhaupt nog kleren want ik kan zo wegdrijven. We konden onze ledenmaten amper kwijt dus je had je warme armen om me heen geslagen, je geslacht zachtjes drukkend tegen mijn kont.
How can I forget you disregard how I feel?
Vanaf de eerste toon drong de muziek door iedere ader in mijn lichaam. Dit moet optimaal genieten zijn. Ondanks dat we als sardientjes stonden, voelde het even alsof we alleen waren. Je was nooit heel affectief laat staan in het openbaar. Ik vroeg me af waar ik dit aan verdient had terwijl mijn gedachten meedreven op de muziek. I just wanna be a woman. Ik heupwiegde mee, voor zover mogelijk was in deze situatie en voelde me weer even het meest gelukkige meisje op aarde. Beter dan dit kan het toch niet meer worden?
Terwijl de eerste schoten van machinegun startte in combinatie met een epileptische lichtshow voelde ik je armen wegzakken. Misschien komt hij nu ook tot de conclusie dat deze houding misschien wat aan de warme kant is.

Why settle for less than you deserve?

Enlighten me, why did you choose second best when you could have it all. Did you really think that low of yourself? Did you really think you didn't deserve better?
Do you still think that low of yourself after all we've been through?
I guess you just take the easy road.
You just decided to do what everyone expected from you.
You come to a certain age where you have to settle down.
Where you have to think about a stable future.
Maybe that's exactly what she can offer you, but nothing more.
Are you really able to leave your freedom and have a nine till five job where you can go home  and sit down on the couch and watch television together?
I'm sure you're able to have so much more than that.
You deserve it.
So why settle for less when you can have the world?

Gele gerbera's

‘Nou ja, vandaar dat hij zo dus even langs komt’. Terwijl ik die laatste zin uitspreek hoor ik z’n voetstappen door het grind. Met zijn zelfverzekerde mannelijke loopje zie ik hem onze kant op komen. Z’n schouders recht boven z’n fijne lichaam en z’n hoofd een tikkeltje schuin zodat er een pluk haar voor z’n oog hangt. Help, wat nu? Ik stel me verdekt op achter m’n moeder om de begroeting nog even uit te stellen. Hij schud Koen de hand en ze omhelzen elkaar vriendelijk. Mijn moeder springt meteen enthousiast op als ze hem ziet en begroet hem hartelijk. Duidelijk blij om hem weer te zien. Ondanks dat mijn lichaamstaal het totaal niet uitstraalt, aangezien ik me geen houding weet te geven, ben ook ik blij hem weer te zien. Ongemakkelijk sta ik op terwijl hij met mijn moeder babbelt en vraag ik of iemand wat te drinken lust. Alcohol schreeuwt er door mijn hoofd. Ik loop opgelucht naar binnen om de drankjes te halen. Weer een paar minuten uitstel op onze ongemakkelijke begroeting. ‘Koen en ik gaan zo anders wel binnen zitten dan kunnen jullie rustig praten bij de vuurkorf, of zit je liever binnen?’ Vertwijfeld kijkt hij me aan, maar in zijn ogen zie ik het kleine jongetje weer dat vanbinnen smult bij de gedachten dat hij met vuur mag spelen. ‘Zullen wij hier blijven?’ zeg ik met een knipoog. Koen en mam staan op en lopen naar binnen. Shit nu zijn we echt alleen. Hij staat op en gaat op de stoel naast mij zitten. Van achter de stoel haalt hij een tas tevoorschijn. Het was me nog niet opgevallen dat hij deze bij zich had. Uit de tas haalt hij een bos gele gerbera’s. ‘Volgens mij heb ik heel wat goed te maken, dus dit was wel het minste wat ik kon doen.’ Blozend kijk ik hem aan en pak onhandig de bloemen aan om ze naast me neer te leggen. ‘Bedankt dat had je echt niet hoeven doen.’ Weer gerbera’s. Ik zou hem wel kunnen zoenen maar mijn woede neemt nog steeds de overhand en ik weet er geen houding aan te geven. Soms hou ik zo ontzettend veel van deze jongen, maar tegelijkertijd haat ik hem ook intens. ‘Sorry het spijt me echt ontzettend. Ik had je nooit een no go moeten geven maar ik had het gevoel dat je niet volledig voor mij durfde te gaan. Wat achteraf gezien een spectaculaire fout is geweest want je laat me zo vaak zien hoeveel je van me houd.’ De pijn staat in z’n half dichtgeknepen ogen. Ik zie dat hij het meent maar ik kan de woorden niet vinden om zijn pijn te verlichten. ‘Ik had het eerder moeten inzien maar af en toe is mijn drang naar zekerheid zo enorm dat ik niet zie wat ik heb.’ Hij blijft maar door ratelen in de hoop mijn woede weg te nemen met zijn woorden. Na een korte stilte vind ik de moed om mijn gedachten uit te spreken. ‘Ik vind je ontzettend leuk en ik dacht donderdag echt dat we de puntjes op de i zouden zetten om onze relatie een eerlijke kans te geven. Ik had het verloop van die avond nooit verwacht en het deed ontzettend veel pijn, nu ben je hier om je te verontschuldigen maar wat verwacht je nou van mij?’ Ik voel de woede verder opborrelen maar probeer te letten op mijn woorden om hem niet nog meer te kwetsen. ‘Denk je dat we nu wel een relatie aan kunnen gaan nu jij het licht hebt gezien? Of verwacht je dat we gewoon weer verder gaan met daten alsof er niets is veranderd?’ Ik zie mijn gevoel weerspiegelt op zijn gezicht. Ik wil hem helemaal niet kwijt maar ik kan hem ook niet toestaan om me dit gevoel nogmaals te geven. Ik leg mijn hand op zijn knie en knijp er zachtjes in om hem gerust te stellen. Wat moeten we nu met elkaar?

 

Zwembad

Wanneer de benauwde, vochtige lucht je tegemoet komt weet je dat je zo snel mogelijk uit die warme kleren wil. In het ieniemienie pashokje komt de eerste uitdaging je al vrij snel tegemoet. Die bikini die je in herinnering vorig jaar met veel plezier hebt gedragen voelt nu ineens toch een stuk minder prettig. Blijkbaar is je lichaam in een jaar toch weer wat veranderd en kun je er op het moment bijna in zwemmen. Super fijn met de gedachte dat je zometeen het water in mag duiken waarbij je broekje gegarandeerd op je enkels hangt en je tepels uit je topje vliegen. Je houd jezelf voor dat dat vast wel mee zal vallen en grootmoedig verzamel je alle spullen om dat hokje uit te komen wat natuurlijk allemaal heel soepel gaat wanneer je met je voet probeert dat bankje op te tillen zodat je er ook daadwerkelijk weer uit komt. Bepakt en bezakt schuifel je ongemakkelijk dat hokje uit om je spullen in een kluisje te proppen. Eenmaal ontdaan van al je spullen komt het besef van alle ogen die je ogenschijnlijk aanstaren terwijl je daar ongemakkelijk staat te wezen in je bikini. Oh ja, dat was de reden dat ik al een eeuwigheid niet meer ben gaan zwemmen. Je wacht op je metgezellen en komt al iets meer tot rust wanneer je hun ook in zwemkleding ziet. We can do this! Voor je het zwembad daadwerkelijk betreed spoel je je nog even af onder de douch en zie je andere douchen wat eigenlijk een vreemde gewaarwording is aangezien het iets vrij intiems is wat je ineens deelt met allemaal onbekende, maar hey we vinden dit allemaal vet normaal en doen dus gewoon mee. In het zwembad begint het spektakel eigenlijk pas echt. Het is kijken en bekeken worden. Voor je ego is het super fijn want je zelfvertrouwen is meteen weer op pijl wanneer je de te kleine bikini's ziet, die drijven tussen de hangende borsten en oversized buiken. Nog niet eens gesproken over de tribal, vlinder en dolfijnen tattoeages. Meteen weer een wake up call om toch nog maar even te wachten met de tattoeage. Het water is aangenaam en na een duik zonder je broekje te verliezen voel je je meteen een stuk beter. Met kiddo's in de buurt weet je dat je nooit helemaal veilig bent en stiekem is dat ook wel leuk, dus samen verplaats je je richting de wildwaterbaan. Na 5x proestend boven water te komen in de sterke stroming hoor je dat dit pas de route is richting de wildwaterbaan,  fijn vooruitzicht. De wildwaterbaan zelf is fijn. Je wordt alle kanten op gesmeten, probeert de kinderen te ontwijken en je hoofd boven water te houden.  Een verademing om even weinig controle te hebben en je met de stroming mee te laten drijven. Van de onbekende vrijheid en de klungelige beweging die je lichaam ineens maakt zonder dat je er veel controle over hebt proest je het uit van het lachen. Vooral het plezier van die kinderen is een fijn aangezicht en eerlijk is eerlijk mensen kijken is af en toe best fijn, ook al voel je jezelf ook lichtelijk kwetsbaar. De volgende keer toch maar weer gewoon buiten zwemmen.

Little black dress

I want a little black dress.
A black dress with a low back and slim fitting.
The kind of dress that shows my body so no one has to wonder what's underneath.
I want to wear it with confidence and high heels.
So everyone will wonder who that girl might be in that pretty little dress.
I want a beautiful men by my side, someone sweet with a beautiful mind.
A men who's individual and charming.
So everyone will wonder, how does did someone so small once had such a big place in her heart. 
Because she's not afraid of her past anymore.
She moved on.

Vuurwerk.

Buiten adem, rode wangen en kippenvel op m’n armen wat is het stervenskoud. Goede planning weer op oudjaarsavond nog sigaretten moeten scoren. Ik had het zo goed uitgeplant, mijn tas al ingepakt voor dat we dat weekendje weg gingen dus op tijd vuurwerk en drank gehaald. Als ik niet zo enorm brak was van het weekend had ik waarschijnlijk vanmiddag al sigaretten gehaald of in ieder geval opgezocht hoe laat de winkels zouden sluiten. Mijn bed was vanmiddag alleen net wat aantrekkelijker dan mijn laptop. Dat alle supermarkten op maandag avond om acht uur al dicht zouden zijn had ik kunnen bedenken maar zelfs de AH to go? Er zitten nog twee tankstations verderop maar dat is stiekem best wel een takkeneind met een kloppend hoofd. Bij Anne aan het eind van de straat zit er eentje die kan ik altijd nog proberen en mogelijk kan ik daar ook wat aanstekers halen, toch wel handig met dat vuurwerk. Ik zoek mijn fiets tussen alle overvolle rekken en zie het busje van de afac langsrijden, seriously? Zelfs op oudjaars avond? Gelukkig nieuwjaar namens de overheid. Eenmaal m’n fiets gevonden fiets ik het fietspad op richting de brug. Op de één of andere manier lijkt de brug elke keer hoger te worden of mijn conditie is na dit weekend echt belabberd slecht geworden. Eenmaal boven aangekomen zie ik om de hoek het tankstation. Die andere is dichter bij Anne dus ik pak die wel, ben ik in ieder geval in de buurt. Hoe ik het nog tot twaalf uur vol moet houden is mij een raadsel. Eenmaal bij het tankstation aangekomen ziet het er beangstigend donker uit, tuurlijk heb ik weer. Door het raam zie ik de wand met sigaretten staan. Is het nou echt zo moeilijk om nog een pakje sigaretten te scoren op een avond als deze? Toch maar weer omdraaien. De wind slaat nu vol in m’n gezicht, jezus wat is het koud. Ik moet meteen weer denken aan gisteravond hoe hebben we het in godsnaam in ons hoofd gehaald om nog de zee in te duiken met die enorme zandwind. Het was jammer dat ik binnen twee tellen op m’n bek ging en gestrekt in het water lag terwijl de rest gillend verder rende. Als mijn evenwicht me niet in de steek had gelaten had ik gewoon mee kunnen rennen en had Jasper niet het belachelijke idee gekregen om later in z’n eentje nog de zee in te duiken voor z’n oudjaarsduik. Maar goed het liep goed af en stiekem vond ik het ook wel lief dat hij me overeind hielp en een handdoek om me heen sloeg op het strand. Grappig hoe je iemand in een weekend tijd kan leren kennen. Ik heb die jongen nooit interessant gevonden en nu bleken we vet goede gesprekken te kunnen voeren. Ik heb Jonathan zelfs niet eens zo gemist, tegen mijn verwachtingen in. Al moet ik zeggen dat ik wel heel veel zin heb om hem vanavond eindelijk weer te zien. Yes! Eindelijk een tankstation dat wel open is. Scheelt weer een avond bietsen bij Isa. Nu snel terug richting Anne, ik ben benieuwd hoe fit die zich ondertussen voelt. Voor het huis worden de eerste bankstellen al neergezet voor vanavond. Dit gaat gegarandeerd weer heel fijn fikken. Gelukkig staat er een stoel voor de deur zodat ik direct door kan lopen naar boven. Daar hoor ik de fijne klanken van Korn al uit haar kamer komen en komt de geur van wiet mij al tegemoet. Anne ziet er net zo beroerd uit als ik me voel en ze is niet de enige. Op het tapijt zit Jasper uitgestrekt een jointje te roken met een biertje in z’n hand. Ik begin te begrijpen wat iris van het weekend bedoelde toen ze zei dat ze hem best wel aantrekkelijk vond. Beide kletsen lekker na over het weekend en hebben dezelfde angst als ik, hoe houden we het in godsnaam vol tot twaalf uur? Kim komt iets levendiger binnenwandelen met een schaal oliebollen. Fijn, voedsel! Ik wist wel dat ik nog iets was vergeten te doen. Blijkbaar heeft Anne hetzelfde probleem. Kim komt met het idee om te gaan pesten aangezien dit met Sinterklaas nog zo’n groot succes was. Wel eens waar houden we deze keer allemaal netjes onze kleren aan en moeten we het genot van Jonathan in een panty vanavond missen. Wie weet dat we hem later op de avond nog wel zo ver krijgen. Het pesten zorgt voor wat nieuwe energie en de combi met bier werkt prima. Normaal gezegd verliest Anne eigenlijk standaard met dit spel maar vanavond blijkt niet geheel mijn avond te zijn. Kim grapt al dat het ook niet anders kan want ik heb al geluk in de liefde. Ze heeft helemaal gelijk, ik heb een super lief vriendje maar de laatste weken loopt het niet meer zo soepel. Ik heb het idee dat ik hem alleen nog maar pijn kan doen en belast met mijn problemen. Daarnaast kan ik het echt niet uitstaan dat hij met een meisje mee naar huis is gegaan terwijl wij een break van twee weken hadden. Hij zegt dat er niets is gebeurd maar ik geloof er helemaal niets van en dat maakt me ontzettend onzeker. Stel dat hij wat met haar heeft gedaan dan was dat zijn goed recht maar zo voelt het nu niet. Na voor de zoveelste keer te hebben verloren besluiten we ermee te stoppen. Isa komt binnenwandelen met Sebastiaan en we verzamelen de alcohol en het vuurwerk om richting het dak te klimmen. Ik weet dat ik geen held ben met dat trappetje richting het dak. Het is niet alsof het de eerste keer is maar toch probeer ik heldhaftig te zijn door met twee flessen champagne en een tas over mijn schouder naar boven te klimmen. Natuurlijk gaat dat niet zonder slag of stoot en voordat ik het door heb glijd een voet van de tree en lijk ik naar beneden te vallen. Jasper schrikt van mijn klungeligheid en heeft binnen no time mijn middel vast om mij op te vangen wat gelukkig niet nodig is. Vreemd genoeg vind ik het wel fijn om te weten dat hij achter me staat stel dat ik val. Eenmaal op het dak pak ik alle spullen aan en help ik iedereen samen met Jasper mee naar boven. Samen met Anne heb ik even mijn sentimentele momentje door al knuffelend happy new year van ABBA te zingen. Niet dat het al twaalf uur is maar je kunt je stem maar opgewarmd hebben. Samen met Kim maken we goede voornemens voor het nieuwe jaar, heel veel liefde, gezonder eten meer bewegen en vaker met elkaar daten. Klinkt als een super strak plan. Kim en Anne blijven nog even babbelen terwijl Jasper en ik het vuurwerk verzamelen en uitdelen. Tien, negen, acht, zeven.. Jasper knipoogt en geeft me een aansteker, vier, drie, twee, één gelukkig nieuwjaar! Om de beurt geven we elkaar een zoen en wensen we elkaar een gelukkig nieuwjaar. Ik stort me volledig op de sterretjes en samen met Isa heb ik de grootste lol. We kijken uit over de stad en genieten van de felle kleuren in de lucht, schitterend. Voor ik het door heb blijken Anne en Kim alweer naar beneden en voel ik een arm om me heen. Ik draai me richting het uiteinde van de arm en zie dat het Jasper is. Ik krijg drie zoenen en hij wenst me de beste wensen. Chill, volgens mij heb ik het afgelopen weekend nieuwe vrienden gemaakt. ‘Pleun, ik vind je eigenlijk best wel leuk.’ Ik sta perplex en weet me totaal geen houding te geven. Het eerste wat in me op komt is wegwezen dus ik pak m’n spullen en loop zo snel mogelijk richting de trap. Fack wat is er nu weer gebeurd? Is dit een grapje? Ik ga al klungelend de trap af en wordt halverwege de trap naar beneden getrokken. Ik schrik me dood en geef een zeer charmant gilletje. Het is Jonathan, de schat met een maretak in z’n hand duwt hij me tegen de muur om me intens te zoenen. Volledig in shock van de situatie boven geef ik hem een ongemakkelijke kus en loop verder. Hoe kan ik nou zo in paniek raken van één zin? Tuurlijk het was een leuk weekend en ik heb hem beter leren kennen en eerlijk is eerlijk hij heeft ergens wel iets heel aantrekkelijks maar ik ben met Jonathan. Ja, we hebben onze issues maar dat is niet een reden om verder te kijken. Eenmaal in Anne’s kamer pak ik een biertje en rook een jointje, het is hard tijd om weer op aarde te komen. Ondertussen heeft iedereen zich verzameld in de keuken waar we ons klaar maken om naar de stad te gaan. Blijkbaar is er een feestje met foute muziek en zonder entree, klinkt als een best strak plan, alcohol en dansen! Terwijl ik m’n spullen bij elkaar raap komt Jonathan achter me staan en slaat z’n armen om me heen. ‘Wat heb jij nou? Ik dacht dat het weer goed tussen ons zat?’. Ik leg uit dat ik gewoon een beetje brak ben van het weekend en hij me verraste. Om hem gerust te stellen geef ik hem een kus en ga ik verder met mijn spullen inpakken. Op de fiets naar de stad raak ik in gesprek met Isa en vertel ik de bizarre situatie van het dak. Ze schiet in de lach en zegt dat ik me er niets van moet aantrekken. Waarschijnlijk was het gewoon een opwelling en maak ik het in m’n hoofd groter dan het is doordat het even niet lekker loopt met Jonathan. Eenmaal in de kroeg lijkt ze gelijk te hebben. De muziek is heerlijk slecht en samen dansen we al zingend door de zaal. Beide mannen vermaken zich prima en voor het eerst op de avond kan ik me echt volledig ontspannen. De vermoeidheid lijkt weggezakt en de alcohol begint aan te slaan waardoor ik in een roze bui beland waarin alles heerlijk voelt. Tot nu toe kennen we eigenlijk alle nummers vanaf de eerste toon en is het puur genieten. Fijn dit soort momentjes. Ik loop naar het toilet met Isa en ze geeft me een knuffel. ‘Pleuntje toch, waar maak je je toch altijd zo druk om? Dit is toch alleen maar liefde?’ al knuffelend lopen we naar beneden en bestellen een biertje. Voor ik het door heb hoor ik een zachte adem in mijn hals. ‘Dit nummer doet me aan jou denken op het moment.’ Ik sluit m’n ogen en luister naar de tonen. Ik ken dit, ik ken dit, ik ken dit, maar hoe ging de tekst ook alweer?  Your cruel device.. oh ja tuurlijk. Voor ik het  daadwerkelijk besef sla ik mijn armen om Jasper heen en beginnen we te dansen. Al dansen zingen we samen mee en ik voel zijn armen over mijn rug glijden. I want to love you but I better not touch. Dit voelt zo ontzettend fijn. Ergens weet ik dat dit niet kan maar damn wat voelt dit goed en zo fout tegelijkertijd. Als het nummer afloopt trekt Isa aan mijn arm. ‘Waar ben je mee bezig? Jonathan loopt net naar buiten.’