woensdag 21 mei 2014

Sardientjes

We stonden als sardientjes tegen elkaar aangedrukt. De geur van wiet en zweet hing om ons heen en het was heet. Niet heet als in laat ik m'n vest eens uittrekken, maar heet als in waarom dragen we überhaupt nog kleren want ik kan zo wegdrijven. We konden onze ledenmaten amper kwijt dus je had je warme armen om me heen geslagen, je geslacht zachtjes drukkend tegen mijn kont.
How can I forget you disregard how I feel?
Vanaf de eerste toon drong de muziek door iedere ader in mijn lichaam. Dit moet optimaal genieten zijn. Ondanks dat we als sardientjes stonden, voelde het even alsof we alleen waren. Je was nooit heel affectief laat staan in het openbaar. Ik vroeg me af waar ik dit aan verdient had terwijl mijn gedachten meedreven op de muziek. I just wanna be a woman. Ik heupwiegde mee, voor zover mogelijk was in deze situatie en voelde me weer even het meest gelukkige meisje op aarde. Beter dan dit kan het toch niet meer worden?
Terwijl de eerste schoten van machinegun startte in combinatie met een epileptische lichtshow voelde ik je armen wegzakken. Misschien komt hij nu ook tot de conclusie dat deze houding misschien wat aan de warme kant is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten