Boos

Af en toe ben je zo boos dat je je jezelf er het liefst heel hard in vast wil bijten. Je kunt jezelf dagen lang gek maken met de slechtste gedachten over jezelf en een ander. Op zo'n moment is er niets wat je uit je boosheid kan halen. Het liefst trap je alles kapot en sla je in het wilde weg om je heen. Mensen kunnen op zo'n moment nog zo lief zijn maar het doet je weinig. Je wilt gewoon even boos zijn. 
Wanneer je het slachtoffer van al je woede dan in levende lijve moet zien,  zullen de meeste mensen vooraf al denken wat ze allemaal wel niet zouden willen zeggen tegen die persoon of wat voor klappen ze wel niet zouden willen geven. Wanneer de situatie dan eenmaal daar is, is de kans op een woordenwisseling aardig aanwezig.  Als je het lef hebt soms zelfs met stemverheffing. Wanneer je volledig doordraait en jezelf niet meer onder controle hebt kunnen er zelfs klappen vallen. 
Ik heb dat niet. Ik kan in mijn hoofd hele gesprekken voeren,  alle mogelijke opties belichtten en zo mijn woorden voorbereiden.  Nerd zijnde als ik ben maak ik een lijstje met de dingen die ik kwijt wil (ook ter voorbereiding).  Onder t mom, dan kan het ook niet uit de hand lopen tijdens het gesprek.
Maar je voelt het waarschijnlijk al aankomen. Op het moment supreme kom ik aan, volledig volgens plan en binnen twee tellen ben ik toch weer om. Iemand hoeft maar een leuke opmerking te maken en mijn boosheid draait direct 360 graden. Weg boosheid en jammer van al die mooi voorbereidde opmerkingen die binnen twee tellen de deur uit zijn gevlogen. Je kunt zeggen well done je bent weer uit die sleur en je kunt weer normaal doen. Maar aan de andere kant is die boosheid niet verdwenen en borrelt die al snel weer op wanneer je uit de situatie bent. 
Misschien zou het beter zijn om de confrontatie als een klein muisje te ontwijken dan kun je je tenminste nog even vastbijten, zonder persoonlijke teleurstelling.