Verstikt

Overal slangen, met hun gladde lijven krioelend door elkaar.
Geen idee welke kop bij welk stukje lichaam hoort en hoe veel het er zijn.
Sissend geluid, spelende tongetjes.
Glazige grote ogen die alles lijken te volgen zodat ze hun scherpe tanden in je kunnen planten wanneer je net iets te dichtbij komt.
Ik zie je hoofd en een verdwaalde hand.
Verstopt tussen alle lijven lijk je ineens heel klein.
De angst in je hel blauwe ogen, wagenwijd geopend.
Je keel wordt dichtgeklemd door een slangenlijf waardoor ik je stem niet meer hoor.
Je ogen schreeuwen om hulp, mijn hulp.
Ik kan je hand niet pakken.
Mijn angst is te groot.
Jij weet dat en probeerd me niet te dwingen.
Berustend in je lot. 
Ik kan je niet laten gaan, ik wil je helpen, nu en voor altijd, maar ik kan het niet.
Versteend in mijn eigen lichaam.
Stervend met jou.
Wordt je verstikt?