Gebroken nachten

Auw. Weer een steek in m'n buik en ja hoor hij maakt zelfs al geluidjes. Ik kijk naast me en zie mijn lief nog slapen, laat hem alsjeblieft niet wakker worden van al deze geluiden, laat hem alsjeblieft gewoon door slapen, please laat hem mij niet horen. Weet je fack it ik ga wel even lopen, slapen gaat toch niet op deze manier. Oké het is echt stervens koud zonder dekens, mijn tenen hebben binnen twee tellen de vorm van ijsklontjes aangenomen. Misschien was dit ook niet het meest strakke plan met deze blaasontsteking.  Zou hij nog slapen? Ik zou ook gewoon moeten slapen. Als ik eenmaal slaap voel ik die steken waarschijnlijk ook niet meer of hou ik mezelf hiermee voor de gek? Wat zouden andere mensen doen als ze hier last van hadden? Een kan thee zetten en op de bank ploffen tot het allemaal gekalmeerd is? Misschien niet eens zo'n gek plaan maar het is maar een blaasontsteking,  je kunt wel meer hebben dan dat toch? Oké ik stel me volgens mij enorm aan. Normale mensen slapen gewoon door op dit tijdstip en liggen niet wakker van een paar steekjes in hun buik. Je hoofd maakt weer over uren dus kappen nu. Kruip gewoon tegen hem aan en ga ook slapen. Hij wordt vast niet wakker van een buik die geluidjes maakt. Laat staan dat het zijn nachtrust zou beïnvloeden die jongen ligt toch in coma.
Ik kruip met mijn stervenskoude handen en voeten tegen hem aan en zie dat zijn ogen open zijn. 'Gaat het een beetje?' Hij geeft me een kus. 'Ja hoor, slaap lekker' fack, fack, fack zou die het dan toch hebben gehoord? Ugh zo kom ik natuurlijk nooit in slaap.
Als ik met veel pijn en moeite m'n ogen weer open is het licht en staren twee grote ogen me aan. Hij glimlacht wanneer hij mijn vermoeide hoofd ziet. 'Lekker geslapen? Je was veel wakker vannacht'. Hmm hij heeft het dus toch gemerkt. 'Sorry mijn buik had wat kuren maar prima geslapen en jij?' Hij draait zich op z'n rug en trekt me in zijn armen zodat ik op z'n borst kan liggen. Het is fijn om zijn ademhaling te horen.
De vermoeidheid van de gebroken nacht steekt meteen weer de kop op wanneer ik zijn ontzettend warme lijf voel. Hoe kan het toch dat mannen altijd warm zijn? En dan niet een beetje warm maar echt het zweet staat op je lijf warm terwijl je voeten nog steeds bevroren zijn. Anyways, erg fijn om weer even te ontdooien en voor ik het weet sluiten mijn ogen weer.
Binnen een paar tellen, of in ieder geval zo voelt het, wordt ik wakker van zijn trillende buik. Hij is aan het lachen. 'Nog een beetje moe?'
Als ik even later op de bank zit te klungelen om mijn panty aan te trekken verschijnt er een stiekeme glimlach op mijn mond. Alles voelt zo kut maar wat is dit toch verdomde fijn.