stom hoe je altijd naar verandering lijkt te verlangen en bij de kleinste verandering val je toch liever terug op het oude vertrouwde. Terwijl je zelf ook wel weet dat verandering juist goed is en alleen maar leuk misschien zelfs wel leuker. Toch heb je de neiging het nieuwe te vermijden omdat het spannend is en onbekend en je niet weet wat je ervan kunt verwachten. Ik wil verder, ik wil het nieuwe maar de stap naar het nieuwe lijkt meteen zo groot als je ook bij het oude kunt blijven. Wel zo veilig. Het mooie aan nieuwe situaties is dat je overnieuw kunt beginnen. Je hebt geen stom verleden dat je achtervolgt en je kunt jezelf opnieuw presenteren. Soms kun je bij bepaalde mensen zelfs leuker en zelf verzekerder op komen als bij je oude vaste groep die al van alles met je hebben meegemaakt en zowel je goede als je slechte kanten kennen. Nu leer je elkaar natuurlijk snel genoeg kennen en kun je lang niet alles aan jezelf veranderen maar het geeft wel nieuw vertrouwen en nieuwe hoop. Hoop waarvoor je zou moeten gaan.
Nu alleen het lef nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten