Als ik vanaf nu op mijn tenen ga lopen, zonder om te vallen, vind je me dan stabiel?
En als ik nou heel hard blaas, kan ik dan al die nare herinneringen uit je hoofd wegblazen?
Wist je dat ik op mijn handen kan staan? Dan zie je alles ondersteboven. Misschien moet je het ook eens proberen, dan zie je het misschien van een andere kant.
Als ik je nou elke dag een kaartje zou sturen met hoeveel ik van je hou, zou je me dan lief vinden?
Wat nou als ik mijn lijf om je heen wikkel, dan ben ik gewoon jouw menselijke schild.
Ik kan slingers ophangen in je huis, dan maken we er samen elke dag een feestje van.
Het liefst balanceer ik op het randje van de stoep, vind je me nu evenwichtig?
Als ik je nou een envelop zou sturen met daarin duizenden kusjes, zou je gezicht dan weer net zo stralen?
Ik hou van schommelen, wanneer je voeten de grond niet meer raken, is het net alsof je vliegt. Zullen we samen de grond onder onze voeten loslaten?
Laat me weer verdrinken in je woeste tsunami's en je hand vasthouden in de dauw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten