Tijd om te veranderen.

Ik weet het, ik heb het vaker gedacht en elke keer dacht ik het echt te menen. Het verschil is nu alleen dat er meer factoren zijn die de motivatie om te veranderen stimuleren. De einde van mijn opleiding komt in zicht en dat betekend dat ik iets meer vooruit moet gaan kijken. Met een beetje geluk studeer ik in februari af en vreemd genoeg heb ik geen idee hoe mijn leven er dan uit ziet. Ik ben gewend alles wel een beetje te kunnen voorspellen. Zo weet je, dat als je een opleiding volgt je over een halfjaar daar nog mee bezig bent. Hoe je privé situatie er tegen die tijd uit ziet blijft altijd een groot vraagteken maar je opleiding is zeker. Het verschil nu is dat ik niet weet waar ik in februari woon, hoe ik mijn dagen spendeer en hoe mijn leven er uit komt te zien. Eigenlijk is het een groot leeg blad waar ik mijn eigen tekening op mag maken. Dat is ergens heel fijn omdat je de vrijheid hebt om het zelf in te vullen maar aan de andere kant is het ook dood eng. Wie weet moet ik tegen die tijd alweer thuis gaan wonen, ben ik desperately op zoek naar een baan en besteed ik mijn dagen thuis in Overasselt op de bank tussen de katten. Niet helemaal een droom plaatje als je het mij vraagt. Vandaar dat het besef en eigenlijk ook de noodzaak er voor mij ineens komt om volwassen te worden, op te groeien. Ik heb me de afgelopen jaren regelmatig in de nesten gewerkt en daar ben ik een stuk sterker uit gekomen. Ik zou willen zeggen volwassener maar als ik kijk naar mijn drink, blow, rook gedrag en niet te vergeten mijn verschrikkelijk domme acties af en toe klinkt dat te voorbarig. Door middel van paniekaanvallen ben ik erachter gekomen dat er heel wat moet gaan veranderen aan mijn manier van handelen. Zo ben ik begonnen met open kaart spelen. Ik ben erg goed in dingen bewust niet uitspreken en om moeilijke situaties heendraaien. Ware het niet dat je daar niets mee oplost. Ik ben ik en ik doe af en toe hele domme dingen maar dat is wel een onderdeel van wie ik ben. De mensen in mijn omgeving verdienen het om ook mijn minder goede kanten te zien zodat ze zelf kunnen oordelen of ik iemand ben die ze in hun leven willen hebben of niet. Het heeft geen zin om de helft van de tijd een masker op te zetten want dan ben je eigenlijk aan het liegen en ik ben heel erg slecht in liegen. Een verandering die, om eerlijk te zijn nog niet heel soepel verloopt. Ik heb geen zin om vrienden te appen wanneer ik even in een huilbui zit of het simpelweg niet meer weet. Terwijl dat eigenlijk heel dom is want vrienden zijn er niet voor niets en willen je juist graag helpen. Het is dus een flinke ontwikkeling die je doormaakt met behulp van je vrienden. Door uit te spreken dat je hieraan wilt werken geef je hun ook de ruimte om je te helpen. Iets wat eigenlijk niet in mijn woordenboek voorkomt want ik los dingen graag zelf op. Zo ook stoppen met roken, hoe vaak heb ik wel niet een poging gedaan te stoppen met roken. Ik denk in die zes jaar tijd toch zeker een stuk of vijf keer en elke keer hield ik het hooguit een weekend vol met dank aan een flinke kater. Waarom lukte het nooit? heel simpel omdat ik eigenlijk te weinig motivatie had. De enige motivatie die ik had was de kosten en aangezien ik weinig waarde hecht aan geld was dat voor mij nooit genoeg reden. Maar wat nou als je vrienden het toevallig over roken hebben en zeggen dat ze rokers eigenlijk altijd vinden stinken, wat ik me heel goed voor kan stellen en als je liefde aangeeft dat hij liever niet zoent met rokers. Ineens gaan de oogkleppen af en besef je je hoe dom je eigenlijk wel niet bezig bent. Je vergalt je eigen longen, je conditie, zit standaard laag bij kas en maakt je sociale leven er mogelijk niet veel beter op. Wat ergens ook wel dubbel is aangezien ik zelf altijd tot de conclusie ben gekomen dat netwerken perfect gaat onder het genot van een sigaret. Daarbij vind ik het een enorme uitlaatklep en ook oprecht lekker, het kan me enorm opvrolijken. Maar ondanks dat het mijn grootste liefde van de afgelopen zes jaar is geweest denk ik wel dat het tijd is om ook daar afscheid van te nemen. Ik zeg niet dat het me soepel af zal gaan maar ik denk wel dat dit het juiste moment is. zeker aangezien ik nu toch al zo in ontwikkeling zit en voor het eerst een nieuwe motivatie heb gevonden om te stoppen. Hopelijk sluiten deze twee doelen mooi op elkaar aan. Open kaart spelen en stoppen met roken, here we come! wish me luck..