Ik vind het altijd wel grappig om te horen wat mensen van je denken…
Sommige denken je zo goed te kennen en alles van je te weten terwijl je jezelf eigenlijk totaal niet zo ziet..
Nu kan ik wel gaan lullen over het johari venster en weet ik veel wat maar echt gelukkig word je daar ook niet van dus laten we dat vooral niet doen. Des al niet te min is het wel typisch. Sommige mensen zien zichzelf als heel erg open, vlotte babbel, met iedereen bevriend, gezellig type terwijl je misschien juist het idee hebt dat diegene wat vaker z’n mond open zou mogen trekken, of dat die wel veel praat maar eigenlijk nooit luistert of dat niemand die gene eigenlijk mag zonder het zelf door te hebben. Het is pijnlijk maar waar, ik denk dat niemand zichzelf werkelijk kan zien zoals andere je zien. Ik weet niet of het nu is dat je zelf een masker op hebt waardoor je jezelf anders voordoet dan dat je werkelijk bent. Of dat je eigenlijk altijd een bril op hebt waardoor je de wereld heel anders ziet maar iets zorgt er toch voor dat ieders beeld anders is.
Ik had het vandaag toevallig met iemand over het type mensen waar je op valt en wat ik wel bijzonder vond was dat ik langzaamaan steeds meer het idee kreeg dat de ander verwachtte dat je op hetzelfde type mens valt als dat je zelf bent. Zo wist hij te zeggen dat ik bijvoorbeeld nooit op een metalhead zou kunnen vallen omdat ik mezelf wat standaarder kleed. Het zou natuurlijk goed kunnen dat hij gelijk heeft maar eigenwijs als ik ben geloof ik er niet in. Want je kunt er wel standaard ( stom begrip overigens) uit zien maar dat betekent nog niet dat je je ook werkelijk zo voelt. Je trekt iets aan omdat je het mooi vind of het zit prettig of wat voor reden dan ook. En een kledingsstijl kan je in een hokje duwen van een bepaald type mens maar dat betekent niet dat je ook zo BENT misschien HOU je gewoon van die kledingsstijl of dat type mens.
Maar ik dwaal weer af..
ongeveer een jaar geleden hebben we met mijn opleiding een observatie opdracht uit moeten voeren waarbij je een week lang een klasgenoot moest observeren en aan het einde van de week moest je deze persoon uitvergroot naspelen. Dit is een ontzettend confronterende opdracht maar wel heel erg goed want zo zie je ineens wat voor stom loopje je eigenlijk wel niet hebt of hoe kinderlijk je je misschien beweegt en zo kun je dit ook wel aanpassen.
Heb je weleens gehad dat je iemand die je goed kent terug ziet op hyves foto’s / facebook foto’s etc. en ja dacht wow mooie foto maar zo totaal niet zoals je er normaal uit ziet?
Het is niet dat het is gefotoshopt ofzo maar doordat mensen op dat moment naar zichzelf kijken trekken ze andere gezichten om er net wat ‘ mooier’ uit te zien als anders. Je bent het dan dus wel maar ergens ook helemaal niet..
Dit toont dan weer aan dat je een ander beeld hebt van jezelf dan wat andere van jou hebben..
typisch toch?
Sommige denken je zo goed te kennen en alles van je te weten terwijl je jezelf eigenlijk totaal niet zo ziet..
Nu kan ik wel gaan lullen over het johari venster en weet ik veel wat maar echt gelukkig word je daar ook niet van dus laten we dat vooral niet doen. Des al niet te min is het wel typisch. Sommige mensen zien zichzelf als heel erg open, vlotte babbel, met iedereen bevriend, gezellig type terwijl je misschien juist het idee hebt dat diegene wat vaker z’n mond open zou mogen trekken, of dat die wel veel praat maar eigenlijk nooit luistert of dat niemand die gene eigenlijk mag zonder het zelf door te hebben. Het is pijnlijk maar waar, ik denk dat niemand zichzelf werkelijk kan zien zoals andere je zien. Ik weet niet of het nu is dat je zelf een masker op hebt waardoor je jezelf anders voordoet dan dat je werkelijk bent. Of dat je eigenlijk altijd een bril op hebt waardoor je de wereld heel anders ziet maar iets zorgt er toch voor dat ieders beeld anders is.
Ik had het vandaag toevallig met iemand over het type mensen waar je op valt en wat ik wel bijzonder vond was dat ik langzaamaan steeds meer het idee kreeg dat de ander verwachtte dat je op hetzelfde type mens valt als dat je zelf bent. Zo wist hij te zeggen dat ik bijvoorbeeld nooit op een metalhead zou kunnen vallen omdat ik mezelf wat standaarder kleed. Het zou natuurlijk goed kunnen dat hij gelijk heeft maar eigenwijs als ik ben geloof ik er niet in. Want je kunt er wel standaard ( stom begrip overigens) uit zien maar dat betekent nog niet dat je je ook werkelijk zo voelt. Je trekt iets aan omdat je het mooi vind of het zit prettig of wat voor reden dan ook. En een kledingsstijl kan je in een hokje duwen van een bepaald type mens maar dat betekent niet dat je ook zo BENT misschien HOU je gewoon van die kledingsstijl of dat type mens.
Maar ik dwaal weer af..
ongeveer een jaar geleden hebben we met mijn opleiding een observatie opdracht uit moeten voeren waarbij je een week lang een klasgenoot moest observeren en aan het einde van de week moest je deze persoon uitvergroot naspelen. Dit is een ontzettend confronterende opdracht maar wel heel erg goed want zo zie je ineens wat voor stom loopje je eigenlijk wel niet hebt of hoe kinderlijk je je misschien beweegt en zo kun je dit ook wel aanpassen.
Heb je weleens gehad dat je iemand die je goed kent terug ziet op hyves foto’s / facebook foto’s etc. en ja dacht wow mooie foto maar zo totaal niet zoals je er normaal uit ziet?
Het is niet dat het is gefotoshopt ofzo maar doordat mensen op dat moment naar zichzelf kijken trekken ze andere gezichten om er net wat ‘ mooier’ uit te zien als anders. Je bent het dan dus wel maar ergens ook helemaal niet..
Dit toont dan weer aan dat je een ander beeld hebt van jezelf dan wat andere van jou hebben..
typisch toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten