Blow it all away

Sometimes I wish I could blow it all away. My feelings, my thoughts, my insecurities but sometimes you can’t. You can try your best but it’s too much to pass by. Sometimes you just have to inhale the smoke, deal with it. Feel it deep inside before you are able to blow it away.

It's a mistery how people behave.

'It's a mistery how people behave, how we long for a life as a slave.'

Wat is dat toch dat je als mens pijn op lijkt te zoeken. Je grenzen vinden en elke keer een stukje verleggen. Waarom doen we onszelf dat aan? Vaak zien we al ver van te voren aankomen dat iets wel of niet gaat werken. Als ik kijk naar mezelf een jaar geleden had ik toen al de tekenen kunnen zien. Achteraf gezien is dat natuurlijk makkelijk te zeggen maar ik geloof er wel in. Een jaar geleden was ik echt manisch, ik geloof niet dat ik ooit zo verliefd ben geweest. Ik moest mezelf bezig houden omdat ik simpelweg te veel energie had en ik kon niet ophouden met lachen, tot ergernis van mijn omgeving. Een heerlijke periode was dat. Mijn liefde was rond die tijd net terug van vakantie en het was nog aftasten hoe het verder zou lopen. Zoals je dat af en toe hebt als je verliefd bent, luisterde ik alleen nog maar zwijmel liedjes of über happy liedjes. Tot mijn eigen grote spijt/ schaamte kwam Enrique Iglesias met Tonight I'm loving you dagelijks voorbij. Maar dat nummer stond niet op nummer 1, mijn grootste liefde lag bij the cardigans met and then you kissed me.

Natuurlijk besefte ik op dat moment ook wel dat het niet de meest gezonde tekst is maar wel herkenbaar kijkend naar voorgaande relaties. Nu ik het nummer een jaar later weer op repeat heb staan denk ik hints te zien naar hoe de liefde uiteindelijk is geëindigd. Je zult mij nooit horen zeggen dat ik wou dat het nooit was gebeurd want het is een hele interessante relatie geworden die ik zo over zou doen maar ik vraag me wel af hoe ver iemand door kan gaan met het scheppen van zijn eigen waanbeelden. Tuurlijk het verloop van deze relatie zag niemand aankomen, zeker wij niet maar we hadden wel eerder stop kunnen zeggen. Eerder een punt er achter kunnen zetten. We wisten een halfjaar eerder al dat de relatie destructief was maar het was te dierbaar om los te laten. Wat ik me nu af vraag is waarom we hiervoor kiezen. Is het de angst om alleen verder te gaan of om afscheid van elkaar te moeten nemen? of denken we dat we de pijn nog wel even aankunnen en dat we nog wel even door kunnen bijten?

'You, You it's always you the best kisser that I ever knew.'

Ik merk nu dat ik mezelf weer in een soortgelijke situatie heb geworsteld en ik vraag me af waar de grens ligt. Elke keer dat je denkt tot hier en niet verder hou je die afstand niet vol. Er zit toch een magneet ergens die je weer naar elkaar toe trekt. Ook al is het misschien niet wat je wil. Ik geef eerlijk toe dat ik zelf een ramp ben in loslaten en dingen die me dierbaar zijn nog eerder fijn knijp dan dat ik ze laat gaan en geloof mij dat is zeker niet de manier. Maar ik heb geen moeite met alleen zijn. Waarom vecht ik en veel mensen met mij dan toch door tot de bittere dood?

'All for a happy end.'

It's all an act.

Put my high heels on, I’m ready for today
The taste of last night still burning on my lips.
While last night is starting to become a faded memory I’m building up new ones
New place, new arms to hold, new lips to kiss
Just so I don’t have to feel the cold.

I’ve got this hole, where my heart used to be
It’s getting heavier and harder to hold.
It’s deep inside of me taking me over
Don’t recognize the person I’m becoming
It’s all an act.

Put my fake smile on, I’m starting to pretend
How wonderful life is when you’re right here
While my mind is somewhere else.
Asking for some attention
Just so I don’t have to feel the cold.

I’ve got this hole, where my heart used to be
It’s getting heavier and harder to hold.
It’s deep inside of me taking me over
Don’t recognize the person I’m becoming
It’s all an act.

Put that dress on that you like
Start being the sweetest version of me
I know exactly what I have to do to hold you tight.
I can pretend to be anything you want
Just so I don’t have to feel the cold.

I’ve got this hole, where my heart used to be
It’s getting heavier and harder to hold.
It’s deep inside of me taking me over
Don’t recognize the person I’m becoming
It’s all an act.

Even I don’t know the rules of the game I’m playing
But I know there will be victims
The damage is already done and there’s no way back.
So be a big girl and hold on to the act.