You’re really something that turned into nothing.

kerst

Kerst, ik heb er persoonlijk een godsgruwelijke hekel aan. Het is het moment van het jaar waarbij familie's samen komen en iedereen ineens weer van elkaar lijkt te houden. Het gezellig samen eten, de uren op de bank doorbrengen kijkend naar films die je vorig jaar ook hebt gezien, de gesprekken over het afgelopen jaar en hoe mooi het allemaal eigenlijk wel niet was en hoe blij we mogen zijn met wat we allemaal hebben. Waarom doen we dit over de hele wereld op dezelfde dagen? Waarom sturen we elkaar niet vaker een kaartje om elkaar geluk toe te wensen en een mooie tijd? Waarom zit de kerk altijd vier keer zo vol met kerst terwijl dit tijdens andere vieringen niet zo is? We krijgen allemaal het gevoel dat we terug moeten komen bij ons geloof. Dat we betere mensen moeten zijn. Toegegeven we zouden betere mensen mogen zijn maar dan zouden we onszelf niet meer zijn waarschijnlijk. Ik merk bij mezelf dat ik juist verdrietiger wordt met kerst juist omdat we het er allemaal zo dik bovenop proberen te leggen, juist omdat we terug blikken op het jaar en daarbij komen geweldige herinneringen maar ook heel veel pijn. Dingen die je probeert af te sluiten staan ineens weer recht voor je neus. Je besluit het volgend jaar allemaal veel beter te doen maar uiteindelijk weten we allemaal net zo goed dat we er over een jaar weer zo bij zitten en dan lijk je het nog slechter te hebben gedaan dan andere jaren. Zeker als single zijn dit niet de fijnste dagen. Je komt bij etentjes te zitten tussen allemaal verliefde koppeltjes die juist op deze dagen nog meer van elkaar lijken te houden en de liefde weer overnieuw laten branden. Je ziet de familie die zich ook afvragen waarom jij er weer alleen zit. Ze hoeven het niet eens te vragen of misschien ook wel maar ze denken het wel. Je zou het zelf ook denken. Je zou zelf ook proberen juist die mensen net wat meer aandacht te schenken onder het mom dat zullen ze nu wel wat meer nodig hebben. Ik mag helemaal niet klagen want ik ben hartstikke blij met mijn single bestaan maar ergens steekt het toch wel een beetje. We zijn even weer een week heel close bij elkaar in verband met kerst en oud en nieuw maar na deze gezelligheid hoeven we elkaar ook even niet meer te zien want wat hebben we nog te bespreken? de voornemens zijn weer uitgesproken, we hebben weer teruggeblikt op het afgelopen jaar en we hebben weer helemaal het familiegevoel in ons op kunnen nemen. Kerst het hoort er bij.

10-12-2011

Tien december is voor mij de afgelopen jaren een mooie dag geweest. Het is een dag waarop de liefde altijd een grote rol heeft gespeeld. Zo heb ik op deze dag verkering gekregen met een jongen die tot de dag van vandaag nog een belangrijke rol in mijn leven speelt, ben ik op deze dag voor het eerst echt voorgesteld als de vriendin van, wat onze band ineens veel intenser maakte en het gaf voor mij aan dat hij het echt meende. Op deze dag heb ik een eerste date gehad met een jongen die me een andere kijk op relaties heeft gegeven wat me heel erg aan het denken heeft gezet. En nu zou je verwachten dat ik nu weer met een zoetsappig romantisch verhaal zou komen omdat het vandaag weer tien december is maar niets is minder waar. Vandaag ben ik eindelijk tot de conclusie dat het goed is zo. Ik heb me in geen tijden zo goed gevoeld, ik heb belangrijke mensen om me heen die elk op hun eigen manier een glimlach op mijn gezicht weten te toveren. Wat is er uiteindelijk mooier dan tevreden zijn met je zelf. Tien december is voor mij dan ook een dag waarop ik even mag zien en voelen dat ik het waard ben en dat dingen ook goed kunnen gaan, en vooral dat je gelukkig mág zijn.